Beschrijving: Parochie Blitterswijck in het NoordLimburgse dorpje Blitterswijck.
RK Parochie OLV Geboorte Blitterswijck (www.parochie-blitterswijck.nl).

PAASPREEK 2016

Mijn moeder zaliger gedachtenis had één grote hobby. Het bijhouden van een tuin. Geen moestuin. Maar een siertuin. Dat was haar passie. Een bloemenpracht die destijds door velen werd opgemerkt. Ik heb vaak in die tuin gezeten. En mogen genieten van wat daar groeide en bloeide. We mogen aannemen dat Pasen zich ook heeft afgespeeld in een tuin. De evangelist Johannes eindigt het passieverhaal met: "Op de plaats waar Hij gekruisigd werd lag een tuin en in die tuin een nieuw graf waarin nog nooit iemand was neergelegd. Zij legden Jezus daarin neer" We mogen dat ook afleiden uit het feit dat Maria Magdalena die als eerste bij het lege graf aankomt in een van de paasverhalen Jezus aanziet voor een tuinman. Direct na het verrijzenisverhaal een verschijningsverhaal. Maria staat bij het graf te schreien. Twee engelen die haar aanspreken: "Vrouw, waarom huil je"? Ze geeft dan als antwoord: "Ze hebben mijn Heer weggehaald en ik weet niet waar ze Hem naartoe hebben gebracht". Maria Magdalena had een heel bijzondere band met Jezus. Nadat ze het antwoord heeft gegeven kijkt ze om en ziet Jezus staan. Maar ze weet nog niet dat het Jezus is. Ook Hij stelt dezelfde vraag die we ook aan een kind zouden stellen dat huilt: "Waarom huil je?". En tegelijkertijd stelt Jezus, die verschenen is, een andere vraag: "Wie zoek je?". Maria denkt nog altijd dat het de tuinman is en zegt: "Als u hem hebt weggehaald, vertel me dan waar u hem hebt neergelegd? Dan kan ik hem meenemen" Op het moment dat Jezus haar naam noemt, "Maria", gaan bij haar de ogen open. Dat klinkt vertrouwd. Zo is ze vaker door Hem aangesproken. En dan zegt ze : "Rabboeni", en dat betekent "meester". Vervolgens zegt Jezus tegen haar: "Houd mij niet vast". Laat me los. Ga over Mij getuigen. En dat doet ze ook: ze gaat naar de leerlingen toe en zegt tegen hen: "Ik heb de Heer gezien". En ze vertelde alles wat Hij tegen haar gezegd had. Hoe geloofwaardig is dit verhaal dat in het evangelie van Johannes staat? We kennen in de evangelies niet één paasverhaal. We kennen in de evangelies niet één verschijningsverhaal. Het meest bekende verschijningsverhaal is wel de verschijning van Jezus aan de apostel Thomas. "Eerst zien, dan geloven", was het devies van Thomas. Wanneer we naar de natuur kijken, en in de tuin staan, dan vragen we ons af, vooral in het voorjaar, hoe is het mogelijk dat uit het niets, weer alles in zo'n korte tijd in bloei komt te staan? In de tuin ontdekken wij het nieuwe leven. In de tuin doe je niet alleen genieten. Daar moet ook heel hard gewerkt worden. Om het zo mooi te krijgen. Een tuinman gelooft dat elk sterven leven voortbrengt. Misschien niet onmiddellijk, maar ooit. In een "tuin", in de "natuur" kan men ontdekken dat wat dood lijkt, toch leven kan. U weet hoe de dood in de wereld is gekomen. We moeten dan teruggaan naar die allereerste tuin. De paradijstuin. Nadat Adam en Eva gezondigd hadden werden ze uit de tuin verdreven. En de mens heeft lang moeten wachten op een Verlosser, een Heiland. Sinds de zondeval leeft de mens tussen licht en duister. Degenen die leven in het licht gaan naar de hemel toe en degenen die leven in duisternis, niet bereid zijn om hun leven te beteren, willens en wetens hardnekkig blijven zondigen gaan naar de hel toe. Het was verbazingwekkend dat de kaarten voor de tentoonstelling van Jeroen Bosch in een mum van tijd waren uitverkocht. Er moesten extra bezoektijden worden ingelast om belangstellenden niet teleur te stellen. Ik heb nog net op tijd een kaartje kunnen bemachtigen. Een nieuw boek kwam over hem uit, getiteld: "Jheronimus De wegen naar hemel en hel". In zijn werk gaat het altijd over goed en kwaad, de hemel en de hel. Een van de topstukken is niet te zien. Voor de meesten is het zijn bekendste werk "De tuin der lusten". Het Prado museum in Madrid wilde dat werk niet uitlenen. Alsook niet "Aanbidding der Koningen", "Kruisdraging", en "De zeven hoofdzonden" In de tuin der lusten is een doolhof te zien van een liefdestuin. Volgens de laatste inzichten zou het hier gaan om een "schijnparadijs", waarin de mensheid zich waant in een situatie zoals die bestond voor de zondeval. Zonder besef van gevaar en zonder kennis van goed en kwaad. Allerlei zegswijzen zitten daarin verscholen. Voor velerlei interpretatie vatbaar. De een legt de nadruk op de zondigheid van de mens, de ander legt meer de nadruk op de verlossing. De weg die naar de hemel leidt. De hemel die op slot was sinds de zondeval van de eerste mens. Jezus Christus heeft die deur weer geopend voor ons. Door zijn zoenoffer maakt hij voor ons allen een nieuwe toekomst mogelijk. In dit heilig jaar van barmhartigheid hebben velen al de deur van hun hart geopend. Voor de mens in nood. De vluchteling. Maar ook voor God die ons altijd weer nieuwe kracht schenkt, nieuw leven schenkt. Het leven is sterker dan de dood. De genade is groter dan de zonde. Vertrouwen we ons aan Hem. Dat het verhaal van het open graf, het lege graf, ook ons mag openen voor het meeste waardevolle van onze christelijke traditie. Onderzoekt alles, maar behoudt het goede.

Amen.